NİŞAN
İlçede
yapılan nişanlar, genellikle salonlarda yapılır; köylerde ise şerbetle
beraber olur. Söz kesiminden sonra karalaştırılan günde erkek ve kız
tarafı, akraba ve komşuları şerbet ve nişana davet eder. Şerbet içme
günü genellikle perşembe veya pazar günü olur. Davet edilenler kız
tarafında toplanırlar. Orada bir tepsi içerisin de erkek tarafından
getirilen çay, şeker, sigara vb. bulunur. Bir süre konuşulduktan sonra
kız tarafından bir kişi , ortaya konulan tepsiyi kastederek:
“Hazırlıklarınıza bakılırsa herhalde mevlit okutacaksınız!” gibi bir
latifede bulunulur.
Kız
tarafından yaşlı birisi, imama: “Efendi, bu meclisin bir maksadı var,
iş pek öyle mevlit işine benzemiyor!” diyerek karşı tarafa söz açma
hakkı tanır. Karşı taraftan biri de söz kesmede olduğu gibi dünürlüğü
tekrar eder, bu hayırlı iş hakkında cemaatin görüşlerini sorar. Orada
bulunanlar: “Uygundur!” şeklinde görüşlerini belirttikten sonra, daha
önce hazırlanmış olan renkli şerbet ikram edilir.
Şerbet,
büyük bir kap içerisinde ortaya getirilir. Şerbet dağıtıcısı “Tas
batmıyor!” diyerek düğün sahibinden bahşiş koparır. Şerbetten sonra
erkek tarafından gelen nişancılar, hediyelerini ortada gezdirilen
tepsiye bırakırlar.
NİŞAN-DÜĞÜN ARASI GELENEKLER
Nişandan
sonra hediye ve takılar, bir sini içerisine konularak kız evine
getirilir. Komşular bu eşyalara bakmak için toplanırlar. Kız tarafı da
oğlana alınan hediyeleri şerbetle birlikte gönderir.
Nişan-düğün
arası genellikle altı ay- bir yıl sürer. Bu süre içerisinde geçen
bayramlarda kız evine bayramlıklar gider. Ramazan ayı içerisinde
“iftarlık götürme” geleneği, Kurban Bayramında ise “kurbanlık koç
götürme” geleneği yerine getirilir. Kurbanlık götürülecek olan koç
süslenir ve alnına bir altın takılır.
Nişanlılık süresince oğlan ve kız, gizli olarak buluşur ve görüşürler.
SÖZ KESME veya SÖZ ALMA
Düğünle
ilgili işlerin görüşülüp, düğün gününün kararlaştırılması için damadın
babası, kız evine giderek düğün günü için onay alır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder