SİVAS İLİ KOYULHİSAR İLÇESİ
KOYULHİSAR İLÇE TANITIM
KOYULHİSAR İLÇE TANITIM
Koyulhisar, Sivas´ın Karadeniz iklim ve coğrafi bölgesine düşen ve ilin en kuzeyinde bulunan ilçesidir.
KOYULHİSAR İLÇE TARİH
İlçemizin
ne zaman ve kimler tarafından kurulduğu kesin olarak bilinmemektedir.
M.Ö. 2000 yılları ile M.Ö. 1000 yılları arasında Anadoluda yaşayan
Etilerin sınırları, batıda Ege Denizinden doğuda Erzuruma uzanmaktaydı.
Koyulhisar o zamanlar Eti İmparatorluğu sınırları içerisinde yer
alıyordu.
Etiler
döneminde ilçemiz Kolonya ismini taşımakta ve bugünkü Koyulhisar ile
Suşehri ilçesi arasındaki Hanlar denilen (Yemişli) mevkideydi. Bugün o
dönemden kalan Hanların kuzeyinde bir kale, güney kısmında Aydınlar
köyünün batısında bir höyük bulunmaktadır. Fakat bu bölgede heyelan ve
toprak kayması tehsi bulunduğundan kazı çalışmaları yapılamamıştır.
Şehir
sonradan yer değiştirerek bugünkü ilçe merkezinin 3 km kuzeyinde
Akpınar denilen yerde kurulmuştur. Akpınarda kesme taştan yapılmış saray
kalıntısı, Akpınarın kuzeyinde Kayalar mevki ile batısında Mezarlık
Deresi denilen yerlerde halen Müslümanlara ait olmayan mezarlar,
Akpınarın doğusunda ise Müslümanlara ait mezarlar (Ağ Mezarlık)
bulunmaktadır.
Anadolu;
Etilerin, Friglerin, Kimmerlerin ve Medlerin yıkılmalarından sonra
Perslerin istilasına uğramıştır. Makedonya Kralı Büyük İskender Persleri
Anadoludan atarak Hindistana kadar uzanan büyük bir imparatorluk
kurmuştur. İskenderin ölümünden sonra generallerinden Selevkos, Orta,
Kuzey, Güney ve Doğu Anadolunun tamamına hakim olmuştur. Selevkosların
devleti Romalılar tarafından yıkılarak Romaya bağlanmıştır.
M.Ö. 280 yılında Trabzonda Pontus Krallığı kurulmuş ve Pontus Kralının 8. Mitridates Dionizos Niksar, Koyulhisar ve Şebinkarahisarı M.Ö. 120-63 yıllarında işgal etmiştir. Ölümünden sonra Romalılar, Pontuslara ait bütün toprakları nüfuzları altına almışlardır.
M.Ö. 280 yılında Trabzonda Pontus Krallığı kurulmuş ve Pontus Kralının 8. Mitridates Dionizos Niksar, Koyulhisar ve Şebinkarahisarı M.Ö. 120-63 yıllarında işgal etmiştir. Ölümünden sonra Romalılar, Pontuslara ait bütün toprakları nüfuzları altına almışlardır.
“Müslüman
Türkler in Anadoluya gelişlerine kadar Bizansın Anadoluya hakimiyeti
devam etmiştir. 1071 Malazgirt Savaşından sonra Türklerin hakimiyetine
geçen Koyulhisar, bir süre Danişmentlilerin egemenliğinde kaldıktan
sonra Anadolu Selçuklu Devletinin eline geçmiştir. 1243 yılında Kösedağ
Savaşında Selçuklular Moğollara yenilince Selçuklulara ait topraklar
Moğolların eline geçmiştir.
Anadoluda Moğol-İlhanlı hakimiyetinin sona ermesi ve Sivas ile Kayseri civarlarında Eretna Beyliğinin kurulması ile burası Eretnalıların eline geçmiştir. 1380 yılında Kadı Burhanettin, Eretna Beyliğini yıkarak topraklarına hakim olmuştur. Kadı Burhanettinin 1397 yılında Akkoyunlu Emiri Karayölük Osman Bey tarafından öldürülmesi üzerine ülkesinin büyük bir kısmı halkın isteği ile Osmanlı idaresine geçmiştir. Bu kargaşa sonrasında, tarihi tam olarak bilinmemekle beraber Koyulhisar Trabzondaki Pontus Rum Devletinin eline geçmiştir. Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan Trabzon Rum Pontus Kralı IV. Loannesin kızı Prenses Despina
Katherina ile evlenince Koyulhisar Kalesi Rum Pontus Kralı tarafından Uzun Hasana çeyiz olarak verilmiştir. Sık sık saldırılar düzenleyen Fatih Sultan Mehmetin korkusundan Uzun Hasan, şimdiki Yukarıkale Köyünün doğusundaki tepe üzerine bir kale yaptırmıştır. 1461 yılında Uzun Hasanın Koyulhisarı zapt etmesi üzerine Fatih Sultan Mehmet, buraya Şaraptar Hazma Bey’i göndermiş, arkasından kendisi kaleyi teslim almış ve buradan da Trabzona devam etmiştir. Fatih Sultan Mehmet Trabzonu ele geçirerek deniz yoluyla İstanbula döndüğü sırada Uzun Hasan tekrar Koyulhisarı ele geçirmiştir. Fatih Sultan Mehmet Otlukbeli Savaşına giderken Koyulhisarı tekrar Osmanlı idaresine geçirmiştir. 1473 yılından sonra ilçemiz el değiştirmemiş ve işgal görmemiştir.
Anadoluda Moğol-İlhanlı hakimiyetinin sona ermesi ve Sivas ile Kayseri civarlarında Eretna Beyliğinin kurulması ile burası Eretnalıların eline geçmiştir. 1380 yılında Kadı Burhanettin, Eretna Beyliğini yıkarak topraklarına hakim olmuştur. Kadı Burhanettinin 1397 yılında Akkoyunlu Emiri Karayölük Osman Bey tarafından öldürülmesi üzerine ülkesinin büyük bir kısmı halkın isteği ile Osmanlı idaresine geçmiştir. Bu kargaşa sonrasında, tarihi tam olarak bilinmemekle beraber Koyulhisar Trabzondaki Pontus Rum Devletinin eline geçmiştir. Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan Trabzon Rum Pontus Kralı IV. Loannesin kızı Prenses Despina
Katherina ile evlenince Koyulhisar Kalesi Rum Pontus Kralı tarafından Uzun Hasana çeyiz olarak verilmiştir. Sık sık saldırılar düzenleyen Fatih Sultan Mehmetin korkusundan Uzun Hasan, şimdiki Yukarıkale Köyünün doğusundaki tepe üzerine bir kale yaptırmıştır. 1461 yılında Uzun Hasanın Koyulhisarı zapt etmesi üzerine Fatih Sultan Mehmet, buraya Şaraptar Hazma Bey’i göndermiş, arkasından kendisi kaleyi teslim almış ve buradan da Trabzona devam etmiştir. Fatih Sultan Mehmet Trabzonu ele geçirerek deniz yoluyla İstanbula döndüğü sırada Uzun Hasan tekrar Koyulhisarı ele geçirmiştir. Fatih Sultan Mehmet Otlukbeli Savaşına giderken Koyulhisarı tekrar Osmanlı idaresine geçirmiştir. 1473 yılından sonra ilçemiz el değiştirmemiş ve işgal görmemiştir.
İlçemiz
Kurtuluş Savaşında işgal görmemiş olduğu halde şehitliği olan Orta
Anadolunun ender yerleşim merkezlerinden birisidir. 1916-1917 yıllarında
Rus Orduları Doğu Anadoludan yurdumuza girip Erzincan ile Suşehri
arsındaki Çardaklı Mevkiine ilerledikleri zaman cephe gerisinde askeri
hastane Koyulhisara kurulmuştur. Cepheden gelen yaralı Mehmetçiklerden
şehit olanlar için ayrı ayrı mezarlar kış şartlarının ağır olmasından
dolayı açılamadığından; askerler açtıkları hendeklere şehitlerimizi
beşer-onar defnetmişlerdir.
Şehitlerimizin ilçe topraklarında yattıkları bu mezarlık 1971-1972 yılında o zamanki Askerlik Şube Başkanı olan Binbaşı Ekmeleddin Yalçın Bey tarafından Kara Kuvvetleri Komutanlığımızdan temin ettiği ödenekle Şehitlik inşa edilmiştir. 1916-1917 yıllarında Rusların Erzincan Çardaklı Mevkiine kadar geldiklerinde Koyulhisar halkının tarihe geçecek bir fedakarlığı olmuştur.
98 ton yiyecek maddesini ilçemiz halkı sırtlarında Suşehrine 24 saat gibi kısa bir sürede taşımışlardır. Koyulhisarlıların bu fedakâr davranışına General Fehim Paşa teşekkür konuşması yapmıştır. Koyulhisarlıların yaptıkları bu büyük hizmete karşılık olarak devlet, büyük mali sıkıntıların içinde iken Türk Ordusunun Koyulhisar halkına şükran borcu olarak bir anıt çeşme yapılmıştır.
Şehitlerimizin ilçe topraklarında yattıkları bu mezarlık 1971-1972 yılında o zamanki Askerlik Şube Başkanı olan Binbaşı Ekmeleddin Yalçın Bey tarafından Kara Kuvvetleri Komutanlığımızdan temin ettiği ödenekle Şehitlik inşa edilmiştir. 1916-1917 yıllarında Rusların Erzincan Çardaklı Mevkiine kadar geldiklerinde Koyulhisar halkının tarihe geçecek bir fedakarlığı olmuştur.
98 ton yiyecek maddesini ilçemiz halkı sırtlarında Suşehrine 24 saat gibi kısa bir sürede taşımışlardır. Koyulhisarlıların bu fedakâr davranışına General Fehim Paşa teşekkür konuşması yapmıştır. Koyulhisarlıların yaptıkları bu büyük hizmete karşılık olarak devlet, büyük mali sıkıntıların içinde iken Türk Ordusunun Koyulhisar halkına şükran borcu olarak bir anıt çeşme yapılmıştır.
İlçemizin
adının kaynağı hakkında ise çeşitli söylentiler vardır. Koloneia,
Kule-Hisar, Koyulu-Hisar gibi isimlerin yanı sıra batılı kaynaklardan da
Kaili-Hisar, Kuili-Hisar şeklinde geçmektedir. Türkler Anadoluya
yerleşmeden önce ise ilçemiz Trabzon Rum İmparatorluğuna bağlı olup;
ismi Kolonya idi. Selçukluların XV. asır ortasından itibaren de Osmanlı
hakimiyetinde bulunan ilçemizin o zamanki adı ise Muşaz dır.
Eğriçimen yaylası çevresinde Etiler devrine ait bazı kalıntılar bulunarak, eserler Müzeler Müdürlüğüne intikal ettirilmiştir.
KOYULHİSAR İLÇE COĞRAFYA
Koyulhisar
ilçesi İç Anadolu bölgesinin kuzeydoğusunda, batıdan doğuya doğru
uzanan Kelkit Vadi’si üzerinde Iğdır Dağı eteklerinde kurulu Sivas İline
bağlı bir ilçedir. Doğusunda Suşehri, batısında Reşadiye, güneyinde
Zara-Doğanşar, kuzeyinde Mesudiye, kuzeydoğusunda Şebinkarahisar
ilçeleri bulunmaktadır. İlçe merkezi Sivas iline 180 km. uzaklıkta,
ortalama yükseltisi 850 m. olup yüzölçümü 946 km2’dir. 2000 yılı nüfus
sayımına göre ilçemizin 5706 merkez, 19228 köy nüfusu olmak üzere toplam
nüfusu 24934’tür.
İlçemiz,
vadi içerisinde kurulmuş, kuzeyden ve güneyden 1500 metreden fazla
yükseltisi olan sıradağlarla çevrilidir. Bu dağlar duvar görünümünde,
geçit vermeyen kıvrımlar şeklindedir.
İlçenin
iklimi; Karadeniz Bölgesinin ılıman ve İç Anadolu Bölgesinin karasal
iklimi arasında geçiş özelliği göstermektedir. Karadeniz İkliminin
karakteristiğini daha fazla taşımakta olup bunu çam, köknar, gürgen ve
meşeliklerle kaplı orman örtüsü özellikleri yansıtmaktadır.
KOYULHİSAR İLÇE TURİZİM
İlçe
doğal turistik kaynaklarıyla ve orman örtüsü çeşitliliğiyle dikkate
değerdir. Geçmişten günümüze var olan bu potansiyel turizmde,
tanıma-tanıtma-değerlendirme kapsamına alınmadığından dolayı hak ettiği
yeri bulamamıştır.
Çam, gürgen, meşe ve köknar ağaçlarıyla bezenmiş olan orman üniteleri ilçemiz açısından en önemli doğal cazibe unsurudur. Ormanların sadece görünüm açısından değil, aynı zamanda sağlık turizmi açısından da öneminin büyüktür.
Çam, gürgen, meşe ve köknar ağaçlarıyla bezenmiş olan orman üniteleri ilçemiz açısından en önemli doğal cazibe unsurudur. Ormanların sadece görünüm açısından değil, aynı zamanda sağlık turizmi açısından da öneminin büyüktür.
Büyük
çoğunluğu çam ormanları ile kaplı olan ilçemizde Tekke deresinin kuzey
yamaçları ile Dumanlıca yaylasının kuzey yamaçlarına kadar genelde çam
ve köknar ormanları, vadinin güneyinde Gölcük yaylasından batı
yükseltisine doğru çam ormanları ile kaplıdır. Yer yer gürgen ve
meşeliklere de rastlanmaktadır. Bu kadar çeşitliliği bünyesinde
barındıran ilçemiz orman örtüsü ile çoğu yerleşim merkezinde bulunmayan
yeşil bir görünüme sahiptir.
Bir
diğer turistik kaynak ilçeyi çevreleyen dağlardır. Dağlar temiz hava,
dağa tırmanma sporu, yamaç paraşütü ve kayak turizmi gibi
fonksiyonlarıyla değerlendirilen doğal merkezlerdir. Koyulhisar ilçesi
de bu tür konulara ilgisi olan kişilerin zamanlarını geçirebilmeleri
için gerekli ortamları bulabilecekleri bir yerdir.
İlçede yayla turizmi diğer bir doğal çekicilik olarak karşımıza çıkmaktadır.
Yaylacılık iki açıdan düşünülmekte olup, biri klasik yaylacılık, diğeri ise rekreasyonel faaliyetlere yönelik yaylacılıktır. Doğal güzellikleri ile dikkat çeken ilçede organize bir turizm faaliyeti bulunmamakla beraber sahip olduğu 48 yayla ile yayla turizmine yönelik büyük bir potansiyele sahiptir.İlçe il merkezine uzak olmasından dolayı turizm karakteri açısından Sivas’tan farklılık göstermektedir. Bu yönüyle ilçemiz Karadeniz turizm fonksiyonu ile bağdaşır niteliktedir.
Yaylacılık iki açıdan düşünülmekte olup, biri klasik yaylacılık, diğeri ise rekreasyonel faaliyetlere yönelik yaylacılıktır. Doğal güzellikleri ile dikkat çeken ilçede organize bir turizm faaliyeti bulunmamakla beraber sahip olduğu 48 yayla ile yayla turizmine yönelik büyük bir potansiyele sahiptir.İlçe il merkezine uzak olmasından dolayı turizm karakteri açısından Sivas’tan farklılık göstermektedir. Bu yönüyle ilçemiz Karadeniz turizm fonksiyonu ile bağdaşır niteliktedir.
Eğriçimen Yaylası
Eğriçimen
yaylası ilçe merkezine 17 km. uzaklıktadır. Yayla ormanlar arasında
güney batıdan kuzey batıya doğru uzanan bir vadinin içerisindedir.
Vadinin yamaçları çam ormanları ile kaplıdır. Şaşalağan Boğazı ile
Yedigözelerden çıkan kaynaklar yayla içerisindeki kaynaklarla birleşerek
bir akarsu oluşturmaktadır. Bu derenin yayla içerisinde büklümler
çizerek akmasından ve derenin etrafının çayırlık oluşundan ötürü yaylaya
“Eğriçimen” adı verilmiştir.
Eğriçimen
yaylası en az beş yüz yıllık bir yayladır. Buz gibi suyu, oksijeni bol
havası ve alt yapısının büyük bir bölümünün tamamlanmış olması, buraya
çağdaş yayla görünümü kazandırmaktadır. Yaylanın Yedigözeler tepesinde
rakım 1800 metre olup, bu tepeden Kelkit Vadisi görülmektedir. 1980’li
yılların başından itibaren yaylada turizm fonksiyonu önem kazanmaya
başlamış ve Koyulhisar ilçe merkezinin dışında yaşamakla birlikte,
Koyulhisar ilçe merkezi nüfusuna kayıtlı olan çok sayıda aile yaylada modern konut yaptırarak rekreasyon hareketine katılmıştır. Turizm fonksiyonunun önem kazanmasında öncelikle nostaljik duygular etkili olmuştur.
Koyulhisar ilçe merkezi nüfusuna kayıtlı olan çok sayıda aile yaylada modern konut yaptırarak rekreasyon hareketine katılmıştır. Turizm fonksiyonunun önem kazanmasında öncelikle nostaljik duygular etkili olmuştur.
Daha
önce Koyulhisar’da yaşayıp başta İstanbul olmak üzere ilçe dışına göç
etmiş aileler, geçmişe duyulan özlemin bir sonucu olarak yaz aylarında
yaylaya gelerek yılın 4-5 ayını burada geçirmeyi tercih etmiştir.
Konaklama tesisleri, lokanta ve diğer turistik sosyal tesisler yerleşim
alanının güneybatısındaki çam ormanı içerisine kurulmuştur. Belediye
hizmetlerinin verildiği tesisler ile bakkal, fırın, manav ve kasap gibi
ticarethaneler yayla içerisindedir. Yaylanın kuzeybatısında ise turizm
mevsimi boyunca futbol ve voleybol gibi çeşitli sportif faaliyetlerin
yapıldığı spor tesisleri yer alır.
Sarıçiçek Yaylası
Sarıçiçek
yaylası, ilçe merkezinin güneyinde, ilçeye 17 km. uzaklıkta, Boyalı
köyü ve Ortaseki köyünün ortak yaylasıdır. Yayla, ismini bünyesinde
bulundurduğu çiçeklerden almıştır. Yayla içerisinde renkli balıkların
bulunduğu göl ve soğuk su pınarları bulunmaktadır. Çam ormanlarının
hakim olduğu bu bölgenin temiz havasının yanında manzarası da çok hoş ve
geniştir.
Arpacık Yaylası
İlçe merkezinin kuzeyinde 22 km. uzaklıkta, etrafı çam ormanları ile çevrilidir.
Bol oksijenli tertemiz havasının yanında soğuk sularında tabii olarak alabalık mevcuttur.
Taşpınar, Kadife ve Hacıilyas köylerimizin ortaklaşa kullandığı bu yayla kış turizmine de son derece müsaittir.
Kengercik Yaylası
İlçe
merkezinin kuzeydoğusunda 25 km. uzaklıkta bir yayladır. Günümüze kadar
özelliklerini kaybetmeyen tek yayladır. Soğuk suların, tüten dumanların
mevcut olduğu, Kengercik yaylası, Arpacık yaylasına 3 km. uzaklıkta
olup İkizyaka ve Kadife Akbulut Mahallesinin ortaklaşa kullandığı
yayladır.
Topalan yaylası, Koşoluk yaylası, Kalınpınar yaylası ve Başyayla ve buna benzer bir çok yayla sıralanabilir.
Mesire Yerleri
Tekke
Deresi, Ayran Pınar, Ağyol, Çakıl, Bedreşin Göze, Çığrık Kapı, Yedi
Gözeler, Başalan Ayşem Çeşmesi, Başalan Boğaz, Millet Bahçesi, Zapçıoğlu
Pınar, Kebap Gözesi, Kengercik Çevresi, Tekke Deresi Soğuk Su, Uzun
Çayır, Baldıran, Çatal Çam, Örencük, Osman Fırat Çeşmesi, Yağlı Göze,
Koşoluk, Ekincik, Elmalı Dere, Koyun Deresi, Erikliyurt ilçe yaylaları
ve köy yaylaları çevresi ilçenin önemli mesire yerleri olarak dikkat
çeker.
Bu
mesire yerleri içerisinde Tekke deresi dikkat çekicidir. ilçe merkezine
25 km. uzaklıkta , Sisorta yolu üzerinde olan bu derede doğal alabalık
mevcut olup, ormanlarla kaplı soğuk içme suları ile piknik yerleri
önemli bir cazibe merkezidir.
Tarihi Değerleri
Aşağıkale
(Kale-i Zir) : Kalenin bazı duvar kalıntıları durmaktadır. Yalçınkaya
üzerine inşa edilen kaleden ırmağa inen merdivenler bulunmakta ve kale
bina temel izlerine rastlanmaktadır.
Yukarıkale(Kale-i
Bala) : Yukarıkale köyünün doğusunda,sarp yamaçlar üzerindeki kalenin
harabelerine rastlanmaktadır. Kaleleri Uzun Hasan yaptırmıştır.
Koyulhisar kalesinden Evliya Çelebi de bahsetmektedir. Kale içinde 100
ev,anbar,cephanelik,su sarnıçları,demir kuyusu vardır. Aşağıda bir
şehir,camii ve dükkanlar bulunduğundan bahseder.
Hacı
Murat Hanı: Tamamı kesme taşlardan yapılmış olup ,Suşehri Niksar yolu
üzerinde yaklaşık 20x100 m. ebatındadır. Duvarları ayakta kalmış ,üst
örtüsü 1939 depreminde yıkılmıştır.
Hamam
Kalıntısı: Aşağıkale Mahallesinin batısında bulunan KALE-İ ZİR de
bulunan hamam harabesinin kubbesi çökmüş ve toprak altında kalmıştır.
Anıt
Çeşme : İlçe Merkezindedir. Türk ordusunun Koyulhisar halkına şükran
borcu olarak “1333 ve 1334 senelerinde Ordulu Ahmet Rıfat Beyin
Kaymakamlığı zamanında Koyulhisar kazası erkek ve kadınının nakliyatı
askeriyede geçen kıymetli hizmetlerine ordunun şükran ve hatırayı
takdiridir. 25 EYLÜL 1334”yıllarında anıt çeşme yapılmıştır. Ecdadımızın
biz ve İlçe halkına bıraktığı en büyük miras olarak bu anıtı görüyoruz.
Koyulhisar şehitler ve gaziler yurdudur.
Höyükler
: Eğriçimen Höyüğü, ilçe merkezine bağlı Eğriçimen yaylasında
bulunmaktadır. Elde edilen buluntulardan M. Ö. ki yıllarda iskan gördüğü
anlaşılmaktadır. Yeniarslan höyükleri ,aynı adla anılan köyde üç Höyük
bulunmaktadır. Sugözü köyüne ait Başyayla ile Dağ Eksi mezrası arasında
birde höyük mevcuttur.
KOYULHİSAR İLÇE TARIM VE HAYVANCILIK
Koyulhisar
ilçesinin 946 km2 yüzölçümü bulunup 16.960 hektarı ziraat arazisi,
45.473 hektarı orman, 10.677 hektarı çayır ve mera, 10 hektarı da göl ve
bataklıktır. Kelkit Vadisi boyunca sebze ve meyvecilik yapılmaktadır.
Son zamanlarda ilçe Kaymakamlığının geliştirdiği seracılık, süt
inekçiliği, arıcılık projeleri, yapılan teşviklerle önemli boyutlara
ulaşmıştır.
Diğer
bölgelerde ise kuru ziraat yapılmaktadır. Hububatlardan buğday, arpa ve
hayvan yemi bitkisi olarak fiğ ekimi yapılmaktadır. Koyulhisar ilçesi
yayla ve meralarıyla hayvancılığa da elverişli bir yapıya sahiptir.
1
Nisan 2003 tarihinde, Gazi Osman Paşa Üniversitesi Öğretim üyesi Prof.
Dr. Yaşar AKÇA’ nın katılımı sağlanarak çevre ilçelerden de katılan
vatandaşlarla birlikte 400 kadar katılımcıya uygulamalı olarak seminer
verilmiş ve ekonomik değeri yüksek olan ceviz yetiştiriciliği konusunda
kapsamlı bir çalışma başlatılmıştır.
Bu
bağlamda 2003 yılı fidan dikimi çalışmaları kapsamında İlçemiz Jandarma
Komutanlığı Yukarıkale köyü Binektaşı Dutluk mevkiinde bulunan 78.348
m2 arazi üzerinde ıslâh çalışmaları yapılarak 1.200 adet ceviz fidanı
dikilmiştir. Arazi çit teli ile çevrilerek, damlama yöntemiyle yapılan
sulamada kullanılmak üzere 200 tonluk sulama havuzu inşa edilmiştir.
Koyulhisar’da yetiştirilen tarım ürünlerinden ceviz ve domatesin yurt genelinde ayrı bir yere sahiptir.
İlçemizde
arıcılık, önemli bir geçim kaynağıdır. İlçede 15.600 arı kovanı mevcut
olup, yaklaşık 750 ton bal üretilmektedir. Evliya ÇELEBİ
Seyahatnamesinde Koyulhisar’ın balının önemini özellikle vurgulamıştır.
KOYULHİSAR İLÇE ULAŞIM
Koyulhisar
İç Anadolu Bölgesi nin kuzeydoğusunda, batıdan doğuya doğru uzanan
Kelkit Vadisi üzerinde Iğdır Dağı eteklerinde kurulu Sivas iline bağlı
bir ilçedir. D-100 Karayolu ilçe merkezinden geçer.
Çevre İl, Büyükşehir ve İlçelere Olan Karayolu Uzaklığı :
Koyulhisar –SİVAS 180 km.
Koyulhisar –Hafik 155 km.
Koyulhisar –Zara 120 km.
Koyulhisar –Suşehri 40 km.
Koyulhisar –Şebinkarahisar 68 km.
Koyulhisar –Reşadiye 50 km.
Koyulhisar –TOKAT 140 km.
Koyulhisar –Mesudiye 40 km.
Koyulhisar –ORDU 145 km.
Koyulhisar –ERZİNCAN 140 km.
Koyulhisar –ERZURUM 339 km.
Koyulhisar –SAMSUN 290 km.
Koyulhisar –ANKARA 500 km.
Koyulhisar - İSTANBUL 850 km.
KOYULHİSAR İLÇE İPEK HALI
Koyulhisar
Ortakent Bölgesinde İpek halıcılığın başlaması bundan otuz yıl
öncesine dayanır. O yıllarda Ballıca Köyü İlkokulunda görevli ; Niksar
Başciftlikli Aslan OĞUZ isimli Öğretmen’in eşi yün halı dokumaktadır.
Aslan Öğretmen hem eşine yardımcı olsunlar hem de öğrensinler diye
birkaç kişiden çocuklarını boş zamanlarında göndermelerini ister. Bu
isteğe ancak bir-iki çocuğun ailesi razı olur. Aslan Öğretmen, eşinden
halı dokumasını öğrenen çocuklara tezgah ve malzeme temininde yardımcı
olur.
Ekonomik
bakımdan çok zayıf olan köyde halıcılık iki üç yıl içinde yayılır. Beş
altı yıl yün halı dokunur. Daha sonraki yıllarda dokunan halıların
ticaretini yapan kişiler İpek Halının daha karlı bir iş olduğunu
öğrenirler. Köyde yün halıcılık ipek halıcılığa dönüşür.
Kısa
zamanda Ortakent Bölgesindeki köylere, hatta Suşehri’nin Ortakent’e
yakın köylerine yayılan ipek halıcılık vatandaşlar için geçim kaynağı
haline gelmiştir.
Ortakent
Bölgesi ve çevresinde dokunan ipek halıda genellikle çeşni bülbül diye
tabir edilen desenler kullanılır. Dokunan halılar Hereke Halısı ismi
altında dokunur ve pazarlanır.
Her köyde köylüye ipek ve diğer malzemeleri temin eden ve bu işin ticaretini yapan en az iki üç kişi mevcuttur.
İpek
halıcılık sayesinde bölge insanı eknomik olarak kazanımlar elde
etmiştir. Ancak son yıllarda İpek halıcılık piyasasındaki durgunluk bazı
köylerde halıcılığın azalmasına sebep olmuştur.
Günümüzde
İpek Halıcılığın en fazla yapıldığı köyler; Ballıca ve Aksu köyleridir.
Şu anda alınan bilgilere göre Ballıca Köyünde elli (50) tezgah, Aksu
Köyünde yüz (100) tezgahta faal olarak dokuma yapılmaktadır. Bu da her
tezgahta ikişer kişiden üçyüz (300) kişi halı dokuyor demektir.
KOYULHİSAR İLÇE CEVİZ
İNSAN HAYATTA NE İSTER Kİ;
SAĞLIKLI BİR KALP,
SAĞLAM DAMARLAR,
GÜZEL BİR CİLT,
ASIRLIK HAFIZA,
RECETENİZ
MUCİZE YEMİŞ
KOYULHİSAR CEVİZİ
KOYULHİSAR İLÇE DOMATES
TADINA DOYUM OLMAZ,
DAMAKLARDA İZ BIRAKAN VAZGEÇİLMEZ TAT
KOYULHİSAR DOMATESİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder