Sivas

English

Sivas
Sivas province, the Republic of Turkey is a province in Central Anatolia Region. Sivas province, between Mesopotamia and the Black Sea in the regions where the caravan passed by, and visit the merchants in the Seljuk period, has become a center. In our country, then most of Konya Seljuk works for the city is Sivas. Belong 13.yüzyila Gök Medrese, the twin-minaret medrese medrese and blue tiles in terms of art are definitely worth seeing places. Ulu Mosque was constructed in the year 1100. Moreover, Turkey's Sivas Province is the second largest in terms of area, is another feature is that it is Turkey's largest settlements.
Sivas arid geographical perspective, unfortunately, less green, is a harsh climate. To the extent that can be grown, but permit Ikliminin cereal products, sugar beet, potato products, such as.
War has laid the foundation of the Turkish Istiklâl Seljuk era of the giant fancy work, in terms of area in Konya after the second of a province. Most of the territory of Sivas province of Central Anatolia Kizilirmak's up the other part of the Black Sea and Eastern Anatolia regions, and 35 ° 50 'and 38 ° 14' east longitude and 38 ° 32 'and 40 ° 16' north latitude and is located between. North from Giresun, Ordu and Tokat, Erzincan east, south, Malatya, Kahramanmaras, Kayseri, Yozgat province from the west is surrounded by. Traffic 58'dir number.

The name of the root
The name of the city's name in ancient times the city is exploring the evolution of the word Sebastian became Turkish today. Sebastian the Greek name of the 'respectable, yüce' means that the Greek Augustus'un Latin is money. This city founded by pontuslar in honor of the Roman Emperor Augustus has been called his name would portend.
Before the nation dry by rumor among people of Sivas under trees boiling springs had three. This spring, thank God, gratitude to parents and have little means to feel compassion. This spring, the three "Sipas Water" was also. Over time, the three springs of the sacred number of a small settlement was established around and "Sipas" was named. According to a rumor the other old folk name of Sivas "Sibasipler" comes from. Sivas Talavra in the first ages, Megalapolis, Kara has been and is an Diyapolis names.
Another related story is the name of Sivas, the city's name in Persian "three mills" mânâsina the "Sebaste" word comes from; Sebaste name as time Sivas is located in public language.

History
In recent years, based on excavations in the ancient mammoth, rhino and tiger fossil was found. (As a result of excavations Haliminhani'nda) and are therefore to open a museum in Sivas. Hafik Lake, Mound Pilir the Tepecik the Mound with the shores of Lake Tödürge Zara Kangal District and Poplar township of Çukurtarla findings have been obtained Prehistoric Mound in the mills. Argaz and around Mound Yildizeli Kalkolitik age (mine M.Ö.5000 Stone Age-3500) with the Bronze era (M.Ö.3000-1500) findings have been obtained for. In early written history of Sivas M.Ö.2000 starts with the Hittites and the center of the village with Tatlicak in Uzuntepe village and burial mound in the Hittite texts Gürün Sugul Valley are the major Hittite settlement areas. Through the Balkans to Anatolia, the Phrygian, Hittite and Phrygian Sivas'ta eliminate the result of the placement is seen on the second floor of the Hittite settlement areas. Also the famous King's Road in Sivas Lidyalilar time is passing.
After the city government established in Anatolia from the Persian domination of the Roman Empire linked the timing of the major road junction on the city's housing is now the name is known and Sebasteia. This name, according to the rumor of the king of Pontus and the Roman Emperor Polemonos'un wife given Pitodoris'ce is dedicated Augustus'a.
Entering the Roman Empire dominated the city, 395'te Eastern Roman (Byzantine) Empire to the lands allotted in kaldi.1059 also entered Anatolia and the Turkmen forces Alparslan 1064'te few of the front of the Seljuk prince Elbasan Sivas region is provided in the rule that short time, the region's to enter the Turkish domination in 1071 took place after Victory Malazgirt. A short time remaining in the Seljuk rule was established in Sivas Beyligi 1075'te Danismend. Etiolation of the throne with Beylikler Danismend fight again after the Anatolian Seljuk combining I. Mesud, 1152'de Sivas was then captured.
Involving the Byzantine throne, and the dominance of people during a fight between the Anatolian Seljuks and Danismendliler is constantly changing hands Sivas, 1175'te by II.Kiliçarslan connected to exactly Selçuklu. Later, the capital of Sivas Izzeddin Keykavus yapmis, remains day to day long term expansion in Sivas Sivas city are flourishing and in 1217 was the Sifaiye Medresesi. Scientists to collect in the city of Sivas have made a major science center. Izzeddin Keykavus'un tomb, you are in the madrasas.
Died in the year 1220 instead of Izzeddin Keykavus I. Alaeddin Keykubat became ruler. This period of Anatolian Seljuk period, was most promising. Carefully following the Mongol invasion and try to take precautions and walls of Sivas çevirerek 1224'de Sultan brought into protected status. Bad management in lieu during II.Giyasettin Keyhüsrev'in the people through the wringer, was plundered in 1240 during riots in the Sivas. To intimidate civilians Selçuklu soldiers mobilized to see that the Mongols were taking action to conquer Anatolia. The defeat suffered in the war Keyhüsrev'i 1243'te Kösedag Giyasettin Mongol forces, Sivas and occupied. Is dependent on the Mongol Seljuk, a time established by the Mongolian government and the administration has been inspired. A major development in this period Sivas province show was an important city of commerce and science.
Until half a century in Anatolia in the ongoing transfer Ilhan inhabitants were settled in Sivas Governor Demirtas and declared the independence of the sultanate has continued for many years in Sivas. During the next Governor of Sivas in Demirtas, Alaeddin Giyasettin Mehmet Eratna son, Alaeddin Ali and his son Mehmet Bey'dir. After the death of the last seven years instead of Ali Bey Mehmet Bey and the move away from the sultanate Burhaneddin Kadi referred to in Sivas state has established its own name. Many efforts to repair the Sivas shown around the walls of the trench is dug, the castle has been repaired. With the head of the tribal land Akkoyunlu Osman was murdered instead of the end of combat is the son Alaeddin history. In the meantime, Timur began raids in Anatolia. Ottoman Sultan Yildirim Beyazit near Amasya to Sivas was then taken. Karaman in the south can not rely on people Alâeddin pressure, the city was delivered to the Ottomans. Delivered with an invitation to Sivas Yildirim Beyazit area, the city designated as the governor of the biggest Sehzade gave orders to Solomon. Have passed into the hands of the Ottomans after a year Sivas 1400 Timur's ridden in a while then moved back to the Ottoman domination. Sivas during the Ottoman Empire into a state center in Amasya, Çorum, Tokat, Malatya and Kayseri province of Sivas in particular has been linked to a flag. As mentioned in Evliya Çelebi Sivas time travel is one of the most important state (40 primary schools, 1000 shops, 19 inns, 40 fountains that are mentioned).
Many governors appointed in Sivas, they never forget the name is not going to be perhaps the Halil Rifat Pasha's the roads, bridges, inns and mansions still to serve our people.




Turkish

Sivas
Sivas ili, Türkiye Cumhuriyeti'nin Iç Anadolu Bölgesinde yer alan bir ildir. Sivas ili, Mezopotamya ve Karadeniz arasinda kervanlarin geçtigi bölgede oldugu için, Selçuklular döneminde tüccarlarin ziyaret ettigi bir merkez haline gelmistir. Ülkemizde Konya'dan sonra en çok Selçuklu eserinin bulundugu il Sivas'tir. 13.yüzyila ait Gök Medrese, çifte minareli medrese ve mavi medreseleri çini sanati açisindan mutlaka görülmeye deger yerlerdir. Ulu Camii ise 1100 yilinda insaa edilmistir. Ayrica Sivas Türkiye'nin yüzölçümü açisindan en büyük ikinci ilidir, baska bir özelligi ise Türkiye'nin en büyük yerlesim birimi olmasidir.
Sivas cografi açidan kiraç, yesili maalesef az, sert iklimli bir yerdir. Ikliminin elverdigi ölçüde yetistirilebilen ancak tahil ürünleri, seker pancari, patates gibi ürünlerdir.
Türk Istiklâl Savasinin temellerinin atildigi, Selçuklu devrinin dev eserleriyle süslü, yüzölçümü bakimindan Konya’dan sonra ikinci sirada yer alan bir ilimiz. Sivas ili topraklarinin büyük kismi Iç Anadolu’nun yukari Kizilirmak bölümünde diger kisimlari ise Karadeniz ve Dogu Anadolu bölgesinde olup, 35° 50’ ve 38° 14’ dogu boylamlari ile 38° 32’ ve 40° 16’ kuzey enlemleri arasinda yer alir. Kuzeyden Giresun, Ordu ve Tokat; dogudan Erzincan; güneyden Malatya, Kahramanmaras, Kayseri; batidan Yozgat illeriyle çevrilidir. Trafik numarasi 58’dir.

Adinin Kökeni
Sehrin adi kentin antik dönemdeki adi olan Sebastia sözcügünün evrimleserek Türkçelesmesiyle bugünkü halini almistir. Sebastia ismi de yunancada 'saygideger, yüce' anlamina gelir ki, Latince Augustus'un yunanca karsiligidir. Bu da pontuslar tarafindan kurulan kentin Roma Imparatoru Augustus onuruna onun ismiyle adlandirildigina delalet eder.
Halk arasindaki rivâyetlere göre ise Sivas kurulmadan önce ulu agaçlar altinda kaynayan üç pinar varmis. Bu pinar Tanriya sükür, ana ve babaya minnet ve küçüklere sefkat duygularini ifâde edermis. Bu üç pinara “Sipas Suyu” denirmis. Zamanla mukaddes sayilan bu üç pinarin etrâfinda küçük bir yerlesim merkezi kurulmus ve “Sipas” ismi verilmistir. Diger bir rivâyete göre ise Sivas ismi eski kavimlerden “Sibasipler”den gelmektedir. Sivas ilk çaglarda Talavra, Megalapolis, Karana ve Diyapolis isimleriyle anilmistir.
Sivas ismi ile ilgili bir baska rivâyete göre ise, kentin adi Farsçada “üç degirmen” mânâsina gelen “Sebast” kelimesinden gelmektedir; Sebast ismi zamanla halk dilinde Sivas olarak yerlesmistir.

Tarihçe
Son Yillarda yapilan kazilarda çok eskilere dayanan mamut,gergedan ve kaplan fosilleri bulunmustur. (Haliminhani'nda yapilan kazilar sonucunda) Ve bu nedenle Sivas’a müze açilacagi belirtilmistir. Hafik Gölü, Pilir Höyügü, Zara Tödürge Gölü kiyisindaki Tepecik Höyügü ile Kangal Ilçesi Çukurtarla ve Kavak Nahiyesi Höyük degirmeninde Prehistorik buluntular elde edilmistir. Yildizeli Argaz Höyük ve çevresinde Kalkolitik çag (maden tas devri M.Ö.5000-3500) ile Tunç devri (M.Ö.3000-1500) buluntulari elde edilmistir. Sivas'in yazili tarihi M.Ö.2000 yili baslarinda Hititlerle baslamakta olup, merkez Tatlicak Köyü ile Uzuntepe köylerinde bulunan höyük ve Gürün Sugul Vadisindeki Hititçe yazilar baslica Hitit yerlesim alanlaridir. Balkanlar üzerinden Anadolu'ya gelen Friglerin, Hititleri ortadan kaldirmalari sonucu Sivas'ta Frig yerlesimi Hitit yerlesim alanlarinin üst katlarinda görülmektedir. Lidyalilar zamanindaki meshur Kral Yolu da Sivas'tan geçmektedir.
Anadolu'daki Pers egemenliginden sonra kurulan sehir devletlerinin zamanla Roma Imparatorluguna baglandigi, önemli yol kavsagi üzerinde bulunan simdiki sehir merkezinin iskan edildigi ve Sebasteia adini aldigi bilinmektedir. Bu ad, rivayete göre Pontus Krali Polemonos'un karisi Pitodoris'ce verilmis ve Roma Imparatoru Augustus'a ithaf edilmistir.
Roma Imparatorlugu hakimiyetine giren sehir, 395'te Dogu Roma (Bizans) Imparatorluguna ayrilan topraklar içerisinde kaldi. 1059'da Anadolu'ya giren Türkmen güçleri ve 1064'te Alparslan'in önünden kaçan Selçuklu sehzadesi Elbasan Sivas yöresinde kisa süre hakimiyet saglamissa da, bölgenin Türk egemenligine girmesi 1071 Malazgirt Zaferinden sonra gerçeklesti. Kisa bir süre Selçuklu hâkimiyetinde kalan Sivas'ta 1075'te Danismend Beyligi kuruldu. Danismend Beyliginin taht kavgalari ile zayif düsmesinden sonra Anadolu Selçuklularini yeniden birlestiren I.Mesud, 1152'de Sivas'i ele geçirdi.
Bizanslilarin da karistigi taht ve egemenlik kavgalari sirasinda Anadolu Selçuklulari ile Danismendliler arasinda sürekli el degistiren Sivas, 1175'te II.Kiliçarslan tarafindan kesin olarak Selçuklulara baglandi. Daha sonra Izzeddin Keykavus Sivas'i baskent yapmis, uzun müddet Sivas'ta kalarak günden güne genisleyen Sivas Sehri mamur edilmis ve 1217 yilinda Sifaiye Medresesini yaptirmistir. Ilim adamlarini Sivas'ta toplayarak sehri büyük bir ilim merkezi haline getirmistir. Izzeddin Keykavus'un türbesi, yaptirdigi medrese içinde bulunmaktadir.
1220 Yilinda Izzeddin Keykavus ölünce yerine I. Alaeddin Keykubat hükümdar oldu. Bu dönem Anadolu Selçuklularinin en parlak dönemi oldu. Mogol istilasini dikkatle izleyen ve önlemler almaya çalisan sultan 1224'de Sivas'i surlarla çevirerek korunakli duruma getirdi. Yerine geçen II.Giyasettin Keyhüsrev'in kötü yönetimi sirasinda sikinti çeken halk, 1240 yillarinda ayaklanarak Sivas'i yagmaladi. Selçuklu askerlerinin sivilleri sindirmek için seferber oldugunu gören Mogollar Anadolu'yu ele geçirmek üzere harekete geçtiler. Giyasettin Keyhüsrev'i 1243'te Kösedagi Savasinda yenilgiye ugratan Mogol güçleri, Sivas'i isgal ettiler. Mogollara bagimli duruma gelen Selçuklulari, bir süre de Mogollar tarafindan kurulan Ilhanli devleti ile idare etti. Sivas ili bu dönemlerde büyük bir gelisme göstererek önemli bir ticaret ve bilim kenti olmustur.
Anadolu'da yarim asir kadar devam eden Ilhanlilar devrinde Vali Demirtas Sivas'a yerlesmis ve istiklalini ilan ederek Sivas'ta uzun yillar saltanatini sürdürmüstür. Demirtas'tan sonraki Sivas Valisi sirayla, Alaeddin Eratna oglu Giyasettin Mehmet, Alaeddin Ali ve oglu Mehmet Bey'dir. Ali Bey'in ölümünden sonra yerine geçen yedi yasindaki Mehmet Bey'i Kadi Burhaneddin saltanatindan uzaklastirarak Sivas'ta kendi adiyla anilan devletini kurmustur. Sivas'i onarmak için de birçok çabalar göstererek surlarin etrafinda hendekler kazdirilmis, kaleleri tamir ettirilmistir. Akkoyunlu asireti reisi Kara Osman'la yaptigi muharebe sonunda katledilmis yerine oglu Alaeddin geçmistir. Bu sirada Timur Anadolu'ya akinlari baslamistir. Osmanli padisahi Yildirim Beyazit Amasya'yi almis Sivas'a yaklasmistir. Güneyde Karamanlilarin baskisina dayanamayan Alâeddin, sehri Osmanlilara teslim etmistir. Bir davetle Sivas'i teslim alan Yildirim Beyazit, sehri vali olarak tayin ettigi en büyük Sehzadesi Emir Süleyman'a vermistir. Sivas Osmanlilarin eline geçtikten bir yil sonra 1400 yilinda Timur'un istilasina ugramis, bir süre sonra tekrar Osmanli hakimiyetine geçmistir. Sivas Osmanli Imparatorlugu döneminde eyalet merkezi haline getirilerek Amasya, Çorum, Tokat kismi olarak Malatya ve Kayseri illeri Sivas'a bagli birer sancak olmustur. Evliya çelebi Seyahatnamesi'nde belirtildigi gibi Sivas zamaninin en önemli eyaletlerinden biridir. (40 ilkokul, 1000 dükkân,19 han, 40 kadar çesmesi oldugundan bahsedilir.)
Sivas'a birçok vali atanmis, bunlar içinde belki de ismi hiç unutulmayacak olan Halil Rifat Pasa'nin yaptirdigi yollar, köprüler, hanlar ve konaklar halen halkimizin hizmetindedir.

Akıncılar İlcesi Tanıtımı 5

İlçe merkezi Kızıldağın kuzey eteğinde bulunan Karadağ'ın Kelkit vadisine bakan yamaçlarında Samsun-Erzurum karayolunun 4 km. güneyinde kurulmuştur.

Karasal iklim ve Karadeniz iklimi arasında geçiş tipi iklim özelliğine sahip olan İlçede, bu iklim özelliği nedeniyle bitki örtüsü zengindir.

AKINCILAR KÜLTÜR VE TURİZİM

FESTİVALLER; Her yıl Ağustos ayını son haftasında Akıncılar Kültür, Sanat ve Kavun yapılmaktadır. Festival, Kelkit vadisinin en uzun soluklu ve yaz mevsiminde bölgede en son yapılan şenliğidir. Bu yıla kadar 11.si yapılan festival 1995 yılından beridir, hem ilçe tanıtımı hem de gurbetteki insanla sıladaki insanı kavuşturup hasret giderme özelliği ile de vazgeçilmez olmuştur.

Camiler; ilçe merkezi ve köylerinde tarihi ve kültürel değeri eskiye dayalı olmakla birlikte yeni camiiler mevcut olup, bunlardan İlçe merkezinde 3 camii vardır. Akıncılar Yukarı Mahallede bulunan Hatipoğlu Camii en eski camiidir.

Türbeler; ilçeye bağlı Doğantepe Köyünde Bahattinşeyh Türbesi, Yusufşeyh Köyünde Yusufşeyh Türbesi vardır.

- Bahattinşeyh Türbesi:

Hicri 1320 (Miladi 1886) tarihli Sivas Salnamesinin 452. sayfasında;

( Meşhur Allah dostlarından Kara Yakup Gazi, Şeyh Bahaeddin Veli ve Çoban Dede’nin türbeleri ismi geçen ilçede bulunup zaviyeleri hayatta ve faaliyettedir. Adı geçen Kara Yakup Ağa ilk dört büyük halifeden Hz. Ebu Bekri’s-Sıddık (r.a.)’ın temiz neslinden olup zaviyeleri hizmete amadedir. Şeyh Bahaaddin Veli’nin çilehanesi dağın bitiğinde bulunup asasıyla çıkardığı suyun damlaları tesbih tanesi gibi farklı renklerde gözler önünde canlanır.) denilmektedir.

Bir yazıya göre de Hazreti Peygamber efendimizin sahabelerindendir, Hazreti Peygamberimizin "Hepiniz bir ok atıp okların bulunduğu istikamete gidiniz ve orada İslamiyet’i yayınız" emrine uyar. Şeyh Bahattin Hazretleri de okunu bu köyümüze gelir bulur. Civar il, ilçe ve köyler Bahattinşeyh’in Türbesine gelerek buralarda mevlit okuturlar.

Mağaralar; Akıncılar merkezde "Deliklitaş" adında bir mağara ya da eskiden kiliseye bağlantısı olduğu sanılan yeraltı tüneli, Doğantepe köyünde Bahattinşeyh deresinde Çilehane adında bir mağara bulunmaktadır.

Kalıntılar; Göllüce Köyünde 1800’lü yıllrdan kalma Kilise kalıntısı, Aşağı Yeniköy sınırları içerisinde Çeçen Beyleri zamanından kalma Hamam Kalıntısı bulunmaktadır. Ayrıca İlçe Merkezinde bulunan ve halk arasında "Gönen Çeşmesi" diye bilinen fakat asıl adının kitabesinde "Sultan Süleyman" Çeşmesi” olduğu belirtilen çeşme vardır.

3- Sultan Süleyman Çeşmesi (Gönen Çeşmesi) (Akıncılar İlçe Merkezi)

“1647 tarihli kitabesinde Ezbider'in o tarihlerde Şebinkarahisar'a bağlı bir köy olduğu belirtilmektedir. Osmanlıca yazılı olan bu kitabede; "Karahisar-ı Şarkiye bağlı Ezbider köyü Sultan Süleyman Çeşmesi, Allah ona rahmet etsin ve onu affetsin, bu çeşmenin yapılmasına sebep olan. Sultan İbrahim'in oğlu Sultan Mehmet'in Allah mülkünü ve saltanatım daim eylesin" yazılıdır.”

Kaleler; Doğantepe Köyünde Roma-Bizans devrine ait olduğu sanılan bir kale mevcuttur.

Mesire Yerleri; Kılıçkaya Barajı göl alanı kıyısında Kayı boğazı mevkii, Akıncılar Karadağ'da Damdüzleri mevkii, Kılıçköy Koruluğu ve Kızıldağ'da Alaattin Çiftliği ve yöresi yaz aylarında piknik yerleri olarak kullanılır.

Av Turizmi Ve Balıkçılık; Akıncılar ve çevresinde eti yenen av hayvanlarından; tavşan, keklik, ördek avı, ayrıca eti yenmeyen hayvanlardan; kurt, tilki, ve son yıllarda özellikle ziraat ürünlerine fazlaca zarar veren yaban domuzu avı yapılmaktadır. Kızıldağ'da alabalık, Kılıçkaya barajı gölü Kelkit ve Şeyhnigar çaylarında sazan ve yayın balığı avı yapılmaktadır.

Sağlık (Kaplıca) Ve Dağ Turizmi; ilçemizde önemli bir kaplıca bulunmamakla birlikte yapılan araştırmalarda, Eskibağ köyünde Çermik mevkiinde bulunan bir maden suyu kaynağının böbrek ve idrar yolu hastalıklarına iyi geldiği söylenmektedir. Doğantepe Köyünde Bahattinşeyh Türbesi yakınında kaynak olarak çıkan ekşi suyun, içildiğinde böbrek ve idrar yolu hastalıkları, yıkanıldığında ise deri hastalıklarını iyileştirdiği söylenir.

Kış aylarında dağ turizmi imkanları yoktur. Ancak yaz aylarında Kızıldağ gezilmektedir.

AKINCILAR İLÇE EKONOMİ

İlçenin temel geçim kaynakları tarım, hayvancılık ve arıcılıktır.

§ Yeraltı zenginliklerinden Doğantepe ve Kılıçköy'de krom yatakları vardır. Ancak son yıllarda işletme durmuştur. DSİ kanal çalışmalarında Akıncılar Hınterler mevkiinde Linyit kömürüne rastlanmıştır.

§ Akıncılarda bir Ziraat Bankası Şubesi, Akıncılar Sulama Birliği, Tarım Kredi Kooperatifi, Köylere Hizmet Götürme Birliği, S.S. Akıncılar Tarımsal Kalkınma Kooperatifi, S.S. Akıncılar Taşıyıcılar Kooperatifi faaliyettedir. Bu kuruluşların ilçenin ekonomik hayatına katkıları oldukça fazladır.

§ Akıncılar’da her yıl Ağustos ayının son haftasında veya Eylül ayının ilk haftası “Kavun Festivali” yapılmaktadır.

§ İlçede genelde hayvancılığa dayalı tesisler gelişme göstermekte olup, mandıracılık ve süt entegre tesisi mevcuttur. Ayrıca demircilik, oto tamirciliği de yapılan işler arasındadır.

§ İlçede küçük sanayi sitesi bulunmamaktadır.

AKINCILAR İLÇE NÜFUS

2010 yılı TÜİK verilerine göre toplam nüfus 5.518 kişidir.

2000 yılı nüfus sayımına göre ilçe nüfusu 8.353 kişidir. İlçe merkezi ve köylerden İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük kentlere doğru büyük göçler yaşanmıştır. 2010 yılı TÜİK verilerine göre toplam nüfus 5.518 kişidir. İlçe Merkezi Nüfusu 2.796 kişidir.

Akıncılar İlcesi Tanıtımı 4

•Akıncılar 20/05/1990 tarih ve 3644 sayılı Resmi Gazete de yayınlanan kanunla Suşehri’nden ayrılarak ilçe olmuştur. İlçede görev yapan kaymakamlar ise; Mehmet ERGENOĞLU, Avni ÇAKIR, Kemalettin SAKİN, Mahmut HALAL, Murat ERKAN, Aslan KARANFİL, Ekrem CANALAP, Ziya POLAT, Veysel ÇİFTÇİ, Sait ÖZKILINÇ, Fırat ÇELİK, Barış Cansu AKTAN, Gökmen ÇİÇEK, Oğuzhan BULUT ve halen görevde olan Mehmet Fatih YAKINOĞLU'dur.

AKINCILAR İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ

d)Arazi ve iklim koşulları

392 km2 yüzölçüme sahip olan İlçenin güneyindeki Kızıldağ İmranlı İlçesiyle, kuzeyinde bulunan Kelkit Çayı da Giresun ile sınır çizmektedir. Kılıçkaya Barajının gölalanı İlçe topraklarının bir bölümü üzerinde bulunmaktadır.

Akıncılar İlçesinde ortalama rakım 1000 metredir. En yüksek noktası 3015 metre ile İmranlı-Akıncılar arasında sınır olan Peynirli Tepesidir. En düşük rakım Kelkit Vadisindeki 700 metre ile Kayı Boğazı mevkiidir. İlçe merkezinde ise rakım 900 metredir.

Kelkit havzası üzerinde Ezbider ovası bulunmaktadır. Ayrıca Kızıldağ'da Gökalan, Solhun, Hışhış, Beşoluk, Örtülü ve Killik adlı yaylaları vardır. İlçede ovanın dışında kalan arazi yapısı genellikle engebeli olup, vadi, plato, bozkır ve meralarla kaplıdır.

Akıncılar İlcesi Tanıtımı 3

Mustafa Kemal ATATÜRK Erzurum'a gidişinde 29 Haziran 1919 da, Kongre dönüşünde ise 1 Eylül 1919 Pazartesi günü İlçe top­raklarından geçmiştir. Yolda otomobiline aldığı zamanın Ezbider Mektep Muallimi olan, Sıyrındı'lı Hoca İsmail Efendiyle birlikte Suşehri'ne kadar be­raber yolculuk etmişlerdir.

•1860 yılında Suşehri ilçe olduğunda Akıncılar (Ezbider) Nahiye olmuştur.

Akıncılar’da Cumhuriyetin kuruluşuyla birlikte küçük bir Belediye teşkilatının kurulduğu ve 1932 yılına kadar olan bu kısa dönemde, Hatipoğlu Ali Efendi ve Hüseyin Efendi ile Uğruncalı Tevfik Efendi'nin Reislik yaptıkları bilinmektedir.

•1932’de Akıncılar (Ezbider) Sivas’a bağlanmıştır.

•Nüfus Memurluğu kurulmuş, 1974 tarihinde çıkan yangında Hükümet Konağının yanması nedeniyle Suşehri’ ne nakledilmiştir

•1958 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. 1962 yılına kadar adı Yukarı Ezbider olan nahiyenin adı bu tarihte “Akıncılar” olarak değiştirilmiştir.

1958'den itibaren Belediye Başkanlığı yapan Başkanlar sırayla şunlardır: Kerim GÖNEN, Ali İhsan K1L1ÇKAYA, Şerafet ÇELEN, Kemal TEKİN, Ahmet YILMAZ, Zekai FİRAT, Macit KUMBAROĞLU, Fikret TEKİN ,Yüksel ÇELEN (2 dönem), Ahmet TEKİN, ve en son Mevlüt ALBAYRAK

•Her yerde sevilen Başkan sıfatını alan Fikret TEKİN 1992 yılında geçirmiş olduğu bir trafik kazası sonunda genç yaşta hayatını yitirmiştir

Akıncılar İlcesi Tanıtımı 2

lBölge şimdiki Akıncılar ilçe merkezinin bulunduğu iki ana bölgeye (Yukarı ezbider “Ezbider Bâla” , Aşağı Ezbider “Ezbider Zir”) ayrılmış durumdaydı.

• Karahisar-ı Şarki, bugünkü adıyla Şebinkarahisar, 16. yüzyılda, kendi adıyla anılan Karahisar-ı Şarki Sancağı’nın merkez kazasını teşkil etmekteydi. Sancağın kapladığı alan, günümüzde Giresun, Gümüşhane ve Sivas illerinde yer alan ilçelere tekabül ediyordu: Giresun ilinden Alucara, Şebinkarahisar ve Çamoluk; Gümüşhane ilinden Şiran ve Sivas ilinden Koyluhisar, Ortakent, Suşehri, 

Akıncılar, Gökçekent ve Gölova, Karahisar-ı Şarki sancağına dahil edilmişti. Coğrafi yönden de bir bütün, bir ünite teşkil eden bölge, idari bütünlüğünü, imparatorluk çapında yeniden düzenlemelerin yapıldığı 19. yüzyıla kadar korumuştur..

Bununla beraber büyük seyyah Evliya Çelebide Ezbider'in: Şebinkarahisar toprağında, bağlı, bahçeli memur bir Türk köyü olduğunu yazmış ve Erzurum eyaletine bağlı olduğundan 

bahsetmiştir.•İlçe Merkezinde bulunan ve halk arasında "Gönen Çeşmesi" diye bilinen fakat asıl adının kitabesinde "Sultan Süleyman" Çeşmesi” olduğu belirtilen çeşmenin 1647 tarihli kitabesinde Ezbider'in o tarihlerde Şebinkarahisar'a bağlı bir köy olduğu belirtilmektedir. Osmanlıca yazılı olan bu kitabede;

Karahisar-ı Şarkiye bağlı Ezbider köyü Sultan Süleyman Çeşmesi, Allah ona rahmet etsin ve onu affetsin, bu çeşmenin yapılmasına sebep olan. Sultan İbrahim'in oğlu Sultan Mehmet'in Allah mülkünü ve saltanatım daim eylesin" yazılıdır.

Kafes Yapma Sanatı 4

          Elişi Ahşap Kafes Kuşunuza Kedinize Köpeginize He edapta Kafesler Yapılır

Ahşap Ev Külübe Çardak 2

                                            Türkiyenin her Yerinden Ahşap Ev Külübe Çardak
                                            Yapma Düzenleme Onarım
                                            İstediginiz Ölçüde İtina İle Yapılır

Ahşap Ev Külübe Çardak 1

                                            Türkiyenin her Yerinden Ahşap Ev Külübe Çardak
                                            Yapma Düzenleme Onarım
                                            İstediginiz Ölçüde İtina İle Yapılır

Bahce Parkınıza Kamelya 2

                                                            Bahce Parkınıza Kamelya

                                            Türkiyenin her Yerinden Bahce Parkınıza Kamelya
                                            İstediginiz Ölçüde İtina İle Yapılır

Bahce Parkınıza Kamelya 1

                                                          Bahce Parkınıza Kamelya

                                Türkiyenin her Yerinden Bahce Parkınıza Kamelya
                                 İstediginiz Ölçüde İtina İle Yapılır

Dekoratif Bahçe Süsleme

                                     Dekoratif  Bahçe Süsleme Nostalji Görünüm Katma

Dekoratif Ahşap Elişi Sanatı

                                                    Dekoratif Ahşap Elişi Sanatı

Sivasın Tarihi 9

Mustafa Kemal Paşa etrafındakilere hitaben:

“ İstanbul'dakiler ve buradakiler nevmid (ümitsiz ) ve hasta insanlardır. Ecnebi işgal etkisi altında cesaret ve ümitlerini kaybetmiş olmanın verdiği teessürle ( keder – üzüntü ) ve marazi (hastalıklı ) bir haleti ruhiye ( ruh hali- psikoloji ) içinde hareket ediyorlar. Bunun başka türlü izahı yoktur.”

“Bir milletin istiklâl hakkını aramasından ve bu yolda gerekiyorsa son damla kanını akıtmasından daha tabiî ne tasavvur edilebilir? Şerefsiz, istiklâlsiz, esir bir millet çocukları olarak yaşamak yerine, efendice ve kahramanca ölmek elbette ki şayanı tercihtir ( seçilmeye değerdir). Bunu anlayamamak ne garip mantıktır?” dedi. Delegeler de konuşuyor, manda aleyhinde söz ediyorlardı.

Hikmet ismindeki Askeri Tıbbiye öğrencisi, Sivas Kongresi'nde öğrenci arkadaşlarının temsilcisi olarak bulunuyordu. Aralarında topladıkları para ile onu Sivas'a göndermişlerdi. Heyecanlı, atak bir vatanseverdi.

Gece, Paşanın odasında Hikmet Bey de vardı. Gündüz yaşanan tartışmaların etkisiyle olsa gerek titriyordu. Sanki birdenbire ateş ve heyecan kesilmiş olarak, yüksek sesle:

“- Paşam, delegesi bulunduğum tıbbiyeliler beni buraya istiklâl davamızı başarmak yolundaki mesaiye katılmak üzere gönderdiler. Mandayı kabul edemem.. Eğer kabul edecek olanlar varsa, bunlar her kim olursa olsun şiddetle red ve takbih ederiz (çirkin görürüz) . Farzı Muhal (var sayalım) , manda fikrini siz kabul ederseniz sizi de reddeder, Mustafa Kemal'i ‘ vatan kurtarıcısı değil, vatan batırıcısı' olarak adlandırır ve tel'in (lanet okuma, protesto etme ) ederiz .”diye bağırdı.

Bu gencin yürekten kopup gelen bu sözleri karşısında orada bulunanların gözleri yaşarmıştı. Mustafa Kemal Paşa da duygulanmıştı. Heyecanlı bir sesle:

“ Arkadaşlar gençliğe bakın, Türk millî bünyesindeki asil kanın ifadesine dikkat edin.” dedi , sonra Hikmet Beye dönerek:

“ Evlat, müsterih ol. ‘ rahat ol' . Gençlikle iftihar ediyorum ve gençliğe güveniyorum. Biz, ekalliyette ‘ azınlıkta' kalsak dahi mandayı kabul etmeyeceğiz. Parolamız tektir ve değişmez: Ya istiklâl, ya ölüm .”

Tıbbiyeli genç, hemen yerinden fırladı:

“ Var ol paşam ...” diyerek Mustafa Kemal'in elini öptü. Mustafa Kemal, kongreye aydın Türk gençliğinin ve tıbbiyenin temsilcisi olarak üniformasıyla katılan bu yiğit delikanlının alnından öptü:

“ Gençler, vatanın bütün ümit ve istikbali size, genç nesillerin anlayış ve enerjisine bağlanmıştır.” dedi.

Sivas Kongresini Engelleme Çalışmaları ve Ali Galip Olayı

Kongrenin İngiliz ve Fransızlar tarafından baskına uğrayarak Sivas'ı işgal edecekleri tehditleri boşa çıktı. Mustafa Kemal Paşa bu tehditlerin boş olduğunu henüz Sivas'a gelmeden Vali Reşit Paşaya bildirmişti.

Sivas Kongresine delege seçilenlerin Sivas'a gelişleri sırasında bin bir engelle karşılaştıkları, kılık değiştirdikleri bilinmektedir. İşgal altındaki yerlerden delege gelemeyişi nasıl bir baskı altında kalındığının en büyük işaretidir.

Bütün bunların yanında Ali Galip olayı ayrı bir tehdit oluşturmuştur: Elazığ Valiliğine özel görevle atanan Kurmay Albay Ali Galip, 27 Haziran günü Sivas'a gelecek olan Mustafa Kemal Paşayı tutuklatmak için Sivas Valisi Reşit Paşayı baskı altına almıştır. Ancak şehre gelen Mustafa Kemal Paşa tarafından, Kolordu binasında ayakta bekletilerek, ağır sözlerle karşı karşıya bırakılmıştır.

Sivas Kongresi devam ederken, İstanbul Hükümeti Ali Galip'e Sivas Valiliği ile Üçüncü Kolordu Komutanlığını önerir. Ali Galip, bu öneriye karşılık, askerlik kıdemine sekiz buçuk yıl eklenmesini, generalliğe terfi ettirilmesini ve bir miktar tazminat verilmesini ister. 3 Eylül 1919 günü Harbiye Nazırı Süleyman Şefik Paşa ve Dahiliye Nazırı Adil Beyin imzalarıyla şartlarının kabul edildiği kendisine bildirilir.

Bu yazışmalar milli mücadele istihbaratınca elde edilecek ve karşı harekete geçilecektir.

Ali Galip, ayrılıkçı bir takım gruplardan asker toplayarak Sivas Kongresi'ni basma hazırlıkları yaparken, çevredeki askeri birliklerin baskınına uğrayacaklarını öğrenince kaçar.

Bu gelişmeler karşısında durumu Padişaha iletmek isteyen Mustafa Kemal görüşmeye engel olunması üzerine İstanbul ile her türlü haberleşmeyi kestirir. 15 gün süre ile soğuk harp başlar. Sonuçta Damat Ferit Hükümeti istifa etmek zorunda kalır.

Yeni kabineyi kuran Ali Rıza Paşa ile süren görüşmeler sonunda “Amasya Görüşmeleri” gerçekleşir. Osmanlı Mebuslar Meclisinin açılışı sağlanır. Bu mecliste “Misak-ı Millî” ilan edilerek hem ulusal sınırlar çizilir hem de tam bağımsızlık kararı yasal ve yetkili bir organ tarafından kararlaştırılmış olur. Mebuslar Meclisi'nde alınan bu tarihi karara tepki olarak İstanbul işgal edilecek (16 Mart 1920) ve bazı Milletvekilleri tutuklanacaktır. Bu gelişmeler ise TBMM'nin açılmasına ortam hazırlayacaktır.

Sivas Kongresi, ulusal bir kongre olma özelliği ve Misak-ı Millî'ye alt yapı hazırlaması bakımından, TBMM'ye giden yolu açmış ve millet egemenliğine öncülük yapmıştır.

İrade-i Milliye Gazetesi

Sivas Kongresi toplanmadan önceki günlerde gelen delegeler, millî ülkü ve hareketlerin geniş ve sürekli bir biçimde yayımlanması için bir gazetenin çıkarılması gereği üzerinde durmuşlardı. İsmail Fazıl Paşanın önerisi ile çıkarılacak gazetenin adı İrade-i Milliye oldu.

11 Eylül Perşembe günkü oturumda basın konusu ele alındı ve haftada iki gün olmak üzere “İrade-i Milliye” adıyla bir gazetenin çıkarılmasına karar verildi. Gazete yönetiminin politik kuruluşla ilgisi bulunmayan birine verilmesi istendi. Bu kişiyi bulma görevi ise Rasim (Başara) Beye verildi. O da Sivas Lisesi'nin çalışkan öğrencilerinden biri olarak tanıdığı, yirmi iki yaşındaki Demircizade Selahattin'i (Ulusalerk) bu işe uygun gördü. Selahattin, görevi sevinçle kabul etti. Dilekçe ile Valiliğe başvurarak gazetenin çıkarma yetkisini aldı ve Sorumlu Müdürü oldu.

Gazete İl Basımevinde basıldı. İlk sayısı 14 Eylül günü çıkan gazetenin çıkış sebebi, yine bu sayıda “ Millî hareketin halka ve dünyaya duyurulması ” olarak belirtiliyordu.

İrade-i Milliye Gazetesinin özellikle ilk beş sayısındaki yazılar, bizzat Mustafa Kemal Paşa tarafından kaleme alınmıştır. Temsil Kurulu'nun Sivas'ta bulunduğu süre içinde 19 sayı yayımlandı.

İlk sayısının sürümü tahmin edilemedi. Bin adet basıldı. Aşırı talep üzerine baskı sayısı artırıldı. Gazete basıldığı günlerde geçmiş baskıları yirmi kuruş yerine, iki yüz kuruşa dahi arayanlar vardı. Özellikle İstanbul'dan büyük bir istek vardı.

İrade-i Milliye, Mustafa Kemal Paşa tarafından Temsil Kurulu adına yayın yapmak için kurdurulan ilk Millî Mücadele gazetesidir.

İngiliz ve Fransız Basınında Sivas Kongresi

The Times Gazetesi , 22 Eylül 1919 : “ Bir Anadolu Cumhuriyeti... asilerin başı: M. Kemal..., Sultanın değiştirilmesinin başlıca gayelerinden biri olduğu bazı mahfillerde ileri sürülmektedir .”

Ranin Gazetesi , 11 Ekim 1919 : “ M. Kemal Paşa Anadolu'da bir millî hareket meydana getirmeye çalışıyor. Bu çocukça bir hayaldir! Bütün cihanın kuvvetine karşı... harpten ezilmiş olan zavallı Anadolu'nun kuvveti ile... kafa tutmasının ne hükmü olabilir? Anadolu'da ne kalmıştır, ne var ki direniş oluşturabilsin? ”

.....

Le Temps Gazetesi , 10 Eylül 1919 : “ Sultanın hakimiyeti hâlâ İstanbul'da ise de ordusu başka yerde, Türk milliyetçilerinin gittikçe güçlendikleri Anadolu'dadır. Sivas'tan, kongreleri Sultana telgrafla bir kararlar listesi bildirdi. Birinci karar şimdiki hükümete güveni reddediyor; ikincisi ise hiçbir Türk toprağının elden çıkmamasını istiyor...

Sivasın Tarihi 8

Erzurum Kongresi'ne katılan yaklaşık 56 delege, Sivas Kongresi'ne katılmak için memleketlerinden yetki almamışlardı. Ayrıca bu delegeleri Sivas Kongresi'ne getirmek pratik olarak da mümkün değildi. Bu durum karşısında, Temsil Kurulu üyelerinin, Doğu illerini ve Trabzon vilayetini temsilen Sivas Kongresi'ne katılması kararlaştırıldı. Bu nedenle, Sivas Kongresi'nde - Temsil Kurulu üyeleri dışında - Doğu illerinden ve Trabzon'dan delege yer almamıştır.

Böylece, Bekir Sami (Kunduk) ve Rauf (Orbay) Bey, Sivas Vilayeti kontenjanından seçildikleri Temsil Kurulu Üyeliği ile hem doğu illerinin, hem de dolayısıyla Sivas'ın temsilcisi olarak Sivas Kongresi'nde yer almışlardır.

Sivas Kongresi Delegeleri

Delegenin Adı : Temsil Ettiği Yer: Mesleği:

Mustafa Kemal (Atatürk)

Temsil Kurulu Başkanı (Erzurum)

Ordu Müf. İstifa

Hüseyin Rauf (Orbay)

Temsil Kurulu Üyesi (Sivas)

Em. Deniz subayı

Bekir Sami (Kunduk)

Temsil Kurulu Üyesi (Sivas)

Mülkiyeli - Vali

Fevzi (Baysoy)

Temsil Kurulu Üyesi (Erzincan)

Din adamı -Şeyh

Raif (Dinç)

Temsil Kurulu Üyesi (Erzurum)

Hukukçu- Yargıç

Refet (Bele)

Canik (Samsun)(TKÜ)

Asker (Albay)

Kara Vasıf

Antep

Emekli Albay

İsmail Hami (Danişment)

İstanbul

Mülkiyeli- Tarihçi

İsmail Fazıl (Cebesoy)

İstanbul

Emekli General

Hikmet (Boran)

Ask. Tıb. Öğr. Tem.(İst.)

Tıbbiye Öğrencisi

Ahmet Nuri

Bursa

İlmiye sınıfı Hocası

Osman Nuri (Özpay)

Bursa

Hukukçu- Avukat

Hüseyin (Bayraktar)

Eskişehir

Tüccar

Hüsrev Sami (Kızıldoğan)

Eskişehir

Subay

Halil İbrahim (Sipahi)

Eskişehir

Tüccar- Bld. Bşk.

Mehmet Şükrü (Koçzade)

A. Karahisar

Hukukçu

Salih Sıtkı (Kesrioğlu)

A. Karahisar

Mülkiyeli

Bekir (Gümişioğlu))

A. Karahisar

Öğretmen

Abdurrahman Dursun (Yalvaç)

Çorum

Öğretmen

Mehmet Tevfik (Ergun)

Çorum

Öğretmen

İbrahim Süreyya (Yiğit)

Alaşehir (Saruhan)

Mutasarrıf

Macit (Suner)

Alaşehir (Manisa)

Hakim (Yargıç)

Mehmet Şükrü (Dalamanlı)

Denizli

Hukukçu

Yusuf (Başağazade)

Denizli

Hukukçu - Zıraatçı

Necip Ali (Küçüka)

Denizli

Hukukçu -Yargıç

Hakkı Behiç (Bayiç)

Denizli

Mülkiyeli

Sami Zeki

Kastamonu

Emekli Subay

Nuri (Tatlızade)

Kastamonu

Tüccar

Halit Hami (Mengi)

Bor (Niğde)

Tüccar- Beld. Bşk.

Mustafa (Soylu)

Niğde

Öğretmen

Yusuf Bahri (Tatlıoğlu)

Yozgat

Çiftçi

Osman Remzi (Öğüt)

Nevşehir

Memur

Mazhar Müfit (Kansu)

Denizli (Hakkari)

Valilikten istifa

Hasan

Süleyman (Boşanlı – Boşnak)

Samsun(Canik)

Çiftçi - Denizci

Aşağıdaki isimler ise Sivas Kongresi'ne delege olarak seçilmişler, ancak kongre çalışmaları sona erdikten sonraki günlerde Sivas'a gelebilmişlerdir.

Nuh Naci (Yazgan)

Kayseri

Tüccar

Ahmet Hilmi (Kalaç)

Kayseri

Kaymakam

Ömer Mümtaz (İmamzade)

Kayseri

Tüccar

İhsan Hamit (Tigrel)

Diyarbakır

Eğitimci

Bursa delegeleri gösterilen askerlikten istifa etmiş Necati (Kurtuluş) ve hukukçu Asaf (Doras)'a kongre tutanaklarında rastlanmadığı halde, bazı eserlerde isimleri geçmektedir.

Sivaslılar Kongre için neler yaptı?

Sivaslı Rasim (Başara) Bey, Müftü Abdürrauf Efendi, Emir (Marşan) Paşa ile 3.Kolordu Komutanı Selahattin(Çolak) ve M.Kemal Paşanın özel temsilcisi Ask.Dr. İbrahim (Tali) Bey, ‘lise' binasının Kongre için düzenlenmesiyle ve diğer hazırlıklarla ilgilendiler. Hayri (Sığırcı)Bey ve Şekercizade İsmail Efendi, evlerinden getirdikleri eşyalar ile Mustafa Kemal Paşa'nın kalacağı odayı ve Kongre salonunu döşediler.

Mustafa Kemal Paşa, Erzurum'dan gönderdiği haberle gelen delegelerin otellerde kalmasını yasaklayınca, Şekercizade İsmail Efendi çok sayıda delegeyi evinde uzun süre misafir etti.

Rasim Bey ve Sivas Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin diğer yöneticileri, Hürriyet ve İtilaf Partisi Sivas örgütünün olumsuz propagandalarını boşa çıkararak, halkı millî mücadeleye ısındırdılar.

Sivas Kongresi delegelerinin yemekleri ilk günlerde Sivas Belediyesi tarafından karşılandı. Belediye Başkanı Abdulhak Bey sadece yemekle değil, bütün sorunlarla yakından ilgilendi. Daha sonra masrafları kısmak amacıyla, yemekler Kongre binasının alt katındaki mutfakta çıkarıldı.Yemek giderleri belli ölçüde Sivas'ın varlıklı aileleri tarafından karşılandı.

Şehrin ileri gelenleri ve yöneticileri sık sık kongre binasına giderek, Mustafa Kemal Paşa ve beraberindekileri ziyaret ettiler, gece sohbetlerine katıldılar.

Böbreklerinden rahatsız olan Mustafa Kemal Paşaya sık sık kepenek suyu getirilerek iyileşmesine yardımcı olundu.

Fransızların Güneyden, İngilizlerin Kuzeyden şehri işgal edeceği tehdit ve söylentilerine, Elazığ Valisi Ali Galip'in Kongreyi basarak dağıtma girişimlerine, İstanbul Hükümeti'nin baskılarına rağmen vatansever Sivas halkı Sivas Kongresine, Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarına tam bir ev sahipliği yapmıştır.

12 Eylül 1919 günü Kongre salonunda halka açık bir toplantı yapıldı. Davetli Sivaslılar tam kadro bu toplantıya katıldığı gibi, aynı gün Ulu Cami'de yapılan toplantıya Sivas halkı büyük bir ilgi ile katılarak, heyecanlı konuşmaları can kulağı ile dinlemişlerdir.

Mustafa Kemal Paşa, arkadaşları ve Temsil Kurulu üyeleri 108 gün kaldıkları Sivas'ta huzur içinde çalışmalarını yürütmüşlerdir.

Kongre sonrası Sivaslı vatansever kadınların yaptıkları çalışmalar her türlü övgünün üstündedir.

Sivas Kongresi'nin Açılışı ve Başkanlık tartışması

4 Eylül 1919 Perşembe günü Sivas, tam bir bayram sevinci içindeydi. Sivas halkı, saatler öncesinden Mekteb-i Sultanî'nin önünde toplanmış, binaya giden yolları doldurmuştu.

Açılış saati olan 14.00'e beş kala Mustafa Kemal Paşa odasından çıkıp toplantı salonuna girdi. Doğruca Başkanlık kürsüsüne çıktı. Çünkü bu toplantının düzenleyicisi ve davetçisiydi. Açış konuşmasına şu cümlelerle başladı:

“ Muhterem Efendiler;

Vatan ve milletin kurtuluşunu amaçlayan zorlayıcı sebepler, sizleri bunca sıkıntı ve engeller karşısında Sivas'ta topladı. Yiğitçe azminizi kutlar, sizlere hoş geldiniz demekle mutlu olduğumu arz ederim .... ”

Kongrenin açılışından bir gün önce Bekir Sami (Kunduk) un evinde yapılan toplantıda Mustafa Kemal Paşanın Kongre Başkanlığına getirilmemesi kararlaştırıldı.

Açılış günü kongre salonuna girilirken Mustafa Kemal Paşanın “ Kimi Başkan yapalım? ” sorusuna Rauf Bey: “ Sen Başkan olmamalısın ” cevabını verdi.

Kongre açıldıktan sonra söz alan İsmail Fazıl Paşa, işin içine kişisellik karışmaması, eşitlik ilkesine uyulmasının dışarıya karşı olumlu etki yapacağı gerekçesiyle, başkanlığın birer gün veya birer hafta devam etmek üzere sırayla yapılmasını ve üyelerin temsil ettikleri il veya sancağın adlarının baş harfleri esas alınarak alfabe sırasına göre yapılmasını teklif etti.

Teklif Kongre tarafından kabul edilmedi. Gizli oyla yapılan seçim sonucunda üç olumsuz oya rağmen, Mustafa Kemal Paşa Kongre Başkanlığına getirildi.

Mustafa Kemal Paşanın Kongre Başkanlığına itirazlarının sebebi, kongreden önce hazırladıkları manda isteklerini içeren raporlarını kolaylıkla kongreye kabul ettirmekti.

Erzurum Kongresi Kararlarında Yapılan Değişiklikler

5 Eylül günü bayram kutlama mesajları gönderildi. 6 Eylül Kurban Bayramının ilk günü olduğu için kongre toplanmadı. Bayram günü Sivas Belediyesi'nden bir kurul, Kongre binasına gelerek kutlamada bulunduğundan, 7 Eylül günkü toplantıda ziyaretin iadesi için karar alındı.

7 Eylül günü kutlama telgrafları okundu, verilecek cevaplar belirlendi. Sonra gündemin önemli maddelerinden olan Erzurum Kongresi Tüzük ve Bildiri değişikliği ile ilgili görüşmelere geçildi. Mustafa Kemal Paşanın önceden hazırladığı değişiklik paketi Kongre Genel Kurulu tarafından kabul edildi:

Cemiyetin (derneğin) adı “ Şarkî Anadolu Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti ” iken “ Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti ” oldu.

“ Heyet-i Temsiliye (Temsil Kurulu) , bütün Doğu Anadolu'yu temsil eder ” yerine “ Heyet-i Temsiliye bütün vatanı temsil eder ” denildi.

“ Her türlü işgal ve müdahaleyi Rumluk ve Ermenilik kurma gayesine bağlı sayacağımızdan, topyekûn (hep birlikte) savunma ve direnme ilkesi kabul edilmiştir” cümlesi “Her türlü işgal ve müdahalenin özellikle Rumluk ve Ermenilik kurma gayesine yönelmiş faaliyetin reddi konularında topyekûn savunma ve direnme ilkesi kabul edilmiştir ” şeklinde değiştirilmiştir.

Bu iki cümle arasında anlam bakımından büyük fark vardır. Birincisinde Anlaşma devletlerine karşı düşmanca tavır alma ve direnmeden söz edilmiyor, ikincisinde bu konu açıklık kazanıyordu.

Tüzüğün dördüncü maddesinde geçen “ Osmanlı Hükümeti'nin yabancı devletlerin baskısı karşısında, buraları (Doğu illerini) bırakmak ve ilgilenmemek zorunda kaldığı anlaşılırsa, alınacak idarî, siyasî, askerî önlemlerin belirlenmesi ”, – geçici bir yönetim kurma–ile ilgili olarak Sivas Kongresi “ buraları ” yerine , “ yurdumuzun herhangi bir parçasını bırakmak ve ilgilenmemek ” ifadesini kabul etmiştir.

Bu değişikliklerle yerel bir kongre olan Erzurum Kongresi tüzük ve bildirisi, Ulusal bir kongre olan Sivas Kongresi tarafından genelleştirilerek vatanın tümünü kapsar bir hale getirilmiş oldu.

Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kurulması ile bütün yerel cemiyetler bir çatı altında toplanarak, bu cemiyetin şubeleri konumuna getirilmiş oldular. Böylece Millî mücadele merkezi bir örgütlenmeye gidiyor; ulusal birlik ve ortak mücadele sağlanmış, dağınıklık giderilmiş oluyordu.

Erzurum Kongresi kararıyla kurulmuş olan Şarkî Anadolu Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti ve Temsil Kurulu, yerini 11 Eylül 1919 günü Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti ve Temsil Kuruluna bırakmış oluyordu.

Sivas Kongresi'nde Manda Tartışmaları

Paris Barış Konferansı'nda Anlaşma Devletleri temsilcileri dünyayı paylaşmaya kalktılar. Ancak çatışık istekler ortaya çıktı. Bazı milletleri tümden esaret altına alamayacaklarını düşünerek, işgal politikalarını örtmeye yarayan yeni bir sömürü yöntemi geliştirdiler ve adına ‘Manda Yönetimi' dediler.

Paylaştırılacak yeni topraklar, doğrudan devletlerin eline verilmeyecek, uygun görülecek büyük bir devlet, Milletler Cemiyeti adına bir yörede vekaleten yönetimle görevlendirilecekti. Bu vekaleti alan devlet, sömüreceği ulusun bağımsızlığı hak etme süresini belirleyecekti.

Türkiye dışında, Osmanlı toprakları üzerinde kurulmuş bütün devletler galip devletlerin mandası altına girdi ve uzun süre sömürüldü. Atatürk'ün önderliği altında girişilen ulusal Kurtuluş Savaşı başarıya ulaştığı için ‘Tam Bağımsız' Türkiye Cumhuriyeti kurulmuştur.

Manda altına girmekten başka çare düşünemeyen Osmanlı aydınları, tarihi ilişkileri dikkate alarak Amerikan mandası üzerine yoğunlaştılar. Amerika'ya mektuplar yazdılar. Mustafa Kemal Paşaya gönderdikleri mektup ve telgraflarla onu da etkilemeye çalıştılar.

Erzurum'da bulunduğu sırada, Halide Edip (Adıvar) tarafından gönderilen ve Amerikan mandasının ekonomik ve medeni destekten ibaret olduğu sözleri ile dolu mektubu okuduğunda sinirlenen Mustafa Kemal Paşa, yanındakilere şöyle seslenir:

“ Hayır paşalar hayır, hayır beyefendiler hayır, hayır hanımefendiler hayır, manda yok.. Ya istiklal, ya ölüm var..

Amerikan mandası diye çırpınanlar, düşman işgali altında bulunan sinirleri ve zaafları ile bu millete ve bize inanmayanlardır. Bizim hayal ve macera peşinde koştuğumuzu sananlardır. Eğer, bunlar Anadolu'nun ve Türk milletinin gerçek duygularını bilseler, bizim çalışmalarımızın hedefini kavrayabilseler, Erzurum Kongresi kararlarının nasıl bir millî vicdan ürünü olduğunu takdir edebilseler, bu sakim (hastalıklı) fikirlerinden dolayı utanç duyarlar. Bunlar, ümitsizlik ve bozgunluk içinde realitelerden uzak olarak yaşayan ve ne yapacaklarını, ne yapılmakta olduğunu bilmeyen insanlardır.

Kongre hissiyatını açıklıkla belirtmiştir. Heyet-i Temsiliye (Temsil Kurulu) kararını vermiştir. Millî irade şuur ve istikametini bulmuştur. Davamız yürümektedir ve yürüyecektir. Başarılı olmamak için hiçbir sebep yoktur. Hiçbir olumsuz kararı tanımayacağız. Tek ve değişmez parola şudur: Tek tepe, tek kurşun kalıncaya kadar mücadele, yahut da: Ya İstiklal, Ya Ölüm! ”

Erzurum'da, Sivas'a gelme hazırlıkları yapıldığı bir sırada kendisine sorulan: “ Paşam, Sivas'ta galiba manda meselesi bizi çok üzecek ve yoracak ” sorusuna heyecanla şu cevabı verir: “ Ahmaklar, memleketi Amerikan mandasına, İngiliz himayesine terk etmekle kurtulacak sanıyorlar. Kendi rahatlarını temin etmek için bir vatanı ve tarih boyunca devam edip gelen Türk istiklalini feda ediyorlar .”

Kongre için Sivas'a erken gelen İstanbul delegeleri diğer delegeleri de etkileyerek, Amerikan mandasını isteyen bir muhtıra (rapor) hazırladılar. Bu rapor Sivas Kongresi gündemine alındı.

8 Eylül 1919 günü Kongre mandayı tartışmaya başladı. Özellikle İstanbul'dan gelen Kara Vasıf Bey, İsmail Fazıl(Cebesoy) Paşa, İsmail Hami (Danişment) Bey ve Refet (Bele) Bey, Kongre salonunu etkileyecek uzun konuşmalar yaparak, Amerikan mandasını savundular. Kara Vasıf Beyin konuşması sırasında delegelerden biri : “ İstanbul'dan mandayı mı bize hediye getirdiniz? ” diye bağırdı.

Refet Beyin konuşmasının delegeler üzerinde o kadar etkili olmuştu ki, oylamaya geçilmesi durumunda manda kararı çıkacağından korkan Mustafa Kemal Paşa, toplantıya on dakika ara verir.

Ahmet Nuri Bey (Bursa) ve Raif(Dinç) Efendi mandayı savunanları eleştirdiler. Bağımsızlıktan yana tavır koydular. Mandayı savunanları Bağımsızlığa karşı olmakla suçladılar. Bunun üzerine İsmail Fazıl Paşa “Yanlış anlaşıldığı için raporumuzu geri çekiyoruz. Hiç verilmemiş saydık” dedi.

8 Eylül gecesi evlerde ve Kongre binasında manda üzerine konuşmalar ve tartışmalar sürdü. Ertesi gün Kongre manda tartışmalarına devam etti. Rauf(Orbay) Beyin teklifi ile : “Amerika'da yıllardan beri aleyhimizde yapılmakta olan olumsuz propagandaların doğurduğu yanlış anlaşılmaların önüne geçmek için Amerika'dan bir kurul istenmesine ve inceleme sonucunda gerçeklerin gösterilmesi” kararına varıldı.

Böylece hem manda istekleri gömüldü, hem de mandayı savunanlar küstürülmeyerek bu sorun çözüme kavuşturuldu.

Manda konusundaki görüşmelerin sonucu Sivas Kongresi kararlarına şöyle yansıdı : “... Devlet ve milletimizin iç ve dış bağımsızlığı ve vatanımızın bütünlüğü saklı kalmak şartıyla, altıncı maddede yazılı sınırlar içinde, milli ilkelere saygılı olan ve vatanımıza karşı saldırı ve yayılma amacı gütmeyen herhangi bir devletin teknik, sanayi, ekonomik yardımını memnuniyetle karşılarız ....”

Mustafa Kemal Paşa, mandayı savunanları karşısına almadan Sivas Kongresi'ni başarı ile yönetmiş ve mandanın reddedilerek, bağımsızlık kararının çıkmasını başarıyla sağlamıştır. Gösterdiği liderlik sabrıyla, Kongrenin birlik ve beraberlik içinde çalıştığını ve sonuçlandığını dost, düşman herkese göstermiştir.

Manda İsteklerine karşı Bir Türk Gencinin Haykırışı

Manda tartışmalarının yoğun olarak yaşandığı 8 Eylül gününün gecesi Mustafa Kemal'in odası her zamankinden daha kalabalıktı. Özellikle Denizli delegeleri olan Necip Ali, Yusuf Beylerle, Şeyh Fevzi Efendi, Hikmet, Osman Nuri, Ahmet Nuri Beyler lise binasında delegelere ayrılan koğuşta kaldıklarından, onların da katılımıyla Paşanın odasında toplananların sayısı çoğalmıştı.